Europejska Taksonomia
Europejska taksonomia jest systemem podziału działalności gospodarczej uwzględniającej zasady zrównoważonego rozwoju środowiska. Klasyfikacja ta określa, co jest uznawane za zrównoważone i jakie działania podlegają temu procesowi.
Europejska taksonomia, ściśle powiązana z SFDR (Sustainable Finance Disclosure Regulation), pozwoli inwestorom na dokładne zrozumienie, w jakich organizacjach chcą uczestniczyć i jaki jest ich poziom zrównoważenia i odpowiedzialności społecznej. Ponadto posłuży jako przewodnik dla firm w kierunku realizacji SDGs (Sustainable Development Goals) zawartych w agendzie 2030 w celu osiągnięcia zrównoważonej przyszłości.
UE opublikowała rozporządzenie w sprawie Europejskiej Taksonomii, w którym określono sześć celów środowiskowych, na które firmy muszą mieć wpływ, są to:
- Łagodzenie skutków zmian klimatycznych
- Dostosowanie do zmian klimatycznych
- Zrównoważone użytkowanie i ochrona zasobów wodnych i morskich
- Ochrona i przywracanie różnorodności biologicznej i ekosystemów
- Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola
- Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym
Zgodnie z tą klasyfikacją, działalność zrównoważona jest określona jako działalność, która w istotny sposób wnosi wkład w realizację co najmniej jednego z tych celów i nie ma znaczącego wpływu na pozostałe pięć.
Europejska taksonomia weszła w życie w styczniu 2022 roku. Komisja wydała sprawozdanie, w którym opisuje przyszłe rozszerzenia w ramach europejskiej taksonomii, które przejdą od oceny wyłącznie aspektów środowiskowych do pomiaru również innych wskaźników, takich jak społeczne czy związane z zarządzaniem.
Ustawa określa 70 kryteriów łagodzenia zmian klimatu i 64 kryteriów adaptacji, zebranych w trzy główne kategorie: niskoemisyjne, przejściowe i adaptacyjne.
